از وداع با پایهگذار گرافیک و نقاشیخط تا بنیانگذار نشر هنر ایران
در سال ۱۳۹۶ هنرمندان تجسمی معروف و مشهوری چون صادق تبریزی، منیژه میرعمادی، ایرج انواری، حسین علاقمندان، شهناز خلیلی ایرندگانی و علی اکبر تجویدی از دنیا رفتند.
به گزارش خبرنگار مهر، یکی از اتفاقات تلخ سال جاری درگذشت هنرمندان است که مردم جامعه به واسطه هنر با آنها مأنوس هستند. در این میان هنرهای تجسمی نیز از جایگاه ویژه ای بین مردم و دیگر اقشار جامعه برخوردار است و تعدادی از هنرمندان این عرصه که سالها در جهت ارتقا و حفظ هنر ملی و بومی ایران کوشیدند، از این قاعده مستثنی نبودند. هنرمندانی چون صادق تبریزی که پیشرو در خلق نقاشی خط بود تا ایرج انواری که برای اولین بار طرح درس گرافیک را تدوین و آن را از رشته نقاشی جدا کرد و پایه گذار مقطع کارشناسی ارشد گرافیک بود. این هنرمندان پیشکسوت و پیشرو، طی سال های متمادی به هنر این سرزمین خدمت کردند و در پایان عمرشان نیز دست از آموختن و آموزش برنداشتند.
در زیر با اسامی و سابقه هنرمندان تجسمی درگذشته سال ۹۶ آشنا می شویم:
ایرج انواری- گرافیست (۱۹ آذر ۱۳۲۱ – ۱۵ خرداد ۹۶)
ایرج انواری یکی از بنام ترین اساتید گرافیک در ایران بود. او فارغ التحصیل از دبیرستان هدف تهران در رشته ریاضی بود اما بعد از آن وارد حیطه هنری شد. دوره سفالگری دید، یک سال در کلاس های شب اداره تئاتر شرکت کرد و دوره شش ماهه سینمای ۱۶ میلی متری را گذراند. همه اینها همزمان بود با تحصیلش در رشته چاپ و نگارش در دانشکده هنرهای تزیینی تهران که مدرک کارشناسی را از همان جا دریافت کرد. حدفاصل سال های ۴۷ تا ۵۰ در بعضی کشورهای اروپایی از جمله فرانسه با گرافیک روز دنیا آشنا شدو به محض بازگشت، تمام هم و غمش به روز کردن دروس قدیمی گرافیک در ایران شد. او که از محضر اساتیدی چون هوشنگ کاظمی، اکبر تجویدی و موسیو ژیرار بهره برده بود، حالا به دانشگاه قبلی خود بازگشته و آمده بود تا طرح درس های جدید و به روز گرافیک را در مقطع کارشناسی تهیه و تدوین و آنها را از رشته نقاشی جدا کند. او در سال ۱۳۵۲ برای اولین بار، تدوین مقررا مربوط به پروژه لیسانس رشته گرافیک را پیشنهاد داد. راه اندازی مقطع کارشناسی ارشد گرافیک در دانشکده هنرهای تزیینی و تدوین درس برای این رشته، از فعالیت های مهم و تاثیرگذار او بو بود ک هبین سال های ۵۳ تا ۵۵ انجام داد.
بهرام کلهرنیا، اسدالله چجهره پرداز، فهیمه پهلوان، مجید اخوان، طاهره محبی تابان، فهیمه دانشگر و بهزاد شیشه گران از جمله شاگردان او در این سال ها بودند. تدریس در دانشگاه های مختلف و همکاری با نمایشگاه ها و پروژه های هنری از فعالیت های همیشگی انواری بود تا پیش از آن که دچار بیماری پارکینسون شود و همین بیماری سبب فوت او در صبح ۱۵ خرداد ماه ۹۶ شد.
صفرعلی بهران میاکان- هنرمند حکاک و علامت ساز (۲ آبان ۱۳۳۲- ۲۰ خرداد ۱۳۹۶)
اهل تهران بود و در خانواده ای متولد شد که همه چکش به دست بودند. پدرس مسگری می کرد اما صفرعلی عاشق فولاد بود. فولاد آنقدر محکم بود که هنرمند طرفدار، کم داشت و صفرعلی دوست داشت کسی باشد که به جنگ این سختی می رود و آن را مثل موم در دستانش نرم می کند. وقتی ۱۵ ساله بود برای آموزش نزد استاد حاج محمد جواهریان راهی اصفهان شد که دوسال به طول انجامید. از وقتی به تهران بازگشت کارش را آغاز کرد. خاک کوره و فولاد می خورد و علامت می ساخت. یک عَلَم خوب، تلفیقی از ۱۱ هنر از جمله خوشنویسی، حکاکی، طلاکوبی و پرنده سازی است و هر علامت ساز خوب باید در این هنرها تبحر داشت هباشد. صفرعلی که به فولادگر معروف بود، شهرتش را بابت عشق به ساختن علامت ها برای دسته های عزاداری به دست آورده بود.
او طی ۴۰ سال در کارگاه کوچکش در خیابان ۱۷ شهریور تهران روی ۱۴۰ قطعه فولاد کار کرد و عَلَم ساخت. فولادگر بعد از چهار روز بستری بودن برای بیماری دیابت و مشکل قلبی، همزمان با روز جهانی صنایع دستی در ۶۴ سالگی درگذشت.
صادق تبریزی- خوشنویس و نقاش (اسفند ۱۳۱۷- دی ماه ۱۳۹۶)
مدرک کارشناسی ارشد معماری از دانشکده هنرهای تزیینی تهران داشت و اوایل دهه ۴۰ نزد استاد علی اکبر کاوه، خوشنویسی یاد گرفت. همان زمان بود که مکتب سقاخانه بین هنرمندان رواج یافته بود؛ مکتبی که برای پیوند سنت و مدرنیته ایجاد شده بود و ریشه در میراث فرهنگی ایران داشت. تبریزی هم به این مکتب هنری پیوست و همراه افرادی چون پرویز تناولی، حسین زنده رودی و فرامرز پپیلارام برای گسترش آن تلاش زیادی کرد. او از پیشروترین افرادی بود که دو هنر نقاشی و خوشنویسی را در «نقاشی خط» به هم رساند. ۱۳۳۸ اولین نقاشی خطش را روی سرامیک کار کرد که برخی کارشناسان آن را اولین اثر در این زمینه هنری می دانند. در طول عمر هنری اش، بیش از ۳۰ نمایشگاه انفرادی و گروهی از آثارش برگزار کرد و نمایشگاه هایی که سال ۴۹ در بورگز و سال ۵۰ در گالری سیروس پاریس با کمک میشل تایپه برپا کرد، شروعی بود بر حضورش در خارج از ایران.
توجه هنرمندان بزرگ جهان را به خود جلب کرد. حالا آثار او علاوه بر نمایش در گالری ها و نمایشگاههای بزرگ جهان همچون آرت فر در ایتالیا، هیل در لندن، منهتن سوهو در آمریکا، آرتیتود در پاریس و آرت اکسپو در چین، در موزه های مهمی همچون مجموعه «گری» دانشگاه نیویورک، موزه هان در چین و موزه هنرهای معاصر تهران نگهداری می شوند. آخرین نمایشگاه خارجی این هنرمند شهیر ایرانی در سال ۱۳۹۱ همزمان با «هفته هنری جهان اسلام» در لندن در یکی از گالریهای این شهر برپا شد که بازتابهای متفاوتی در جهان داشته است. روزنامه ایرلندی «ایریش تایمز» او را «خنیاگر رنگها» دانست که با نقاشیهایش، موجب نزدیکی فرهنگها به هم میشود.
او برای درمان سرطان کبد پیشرفته اش به انگلستان رفته بود، در سکوت خبری در همان جا درگذشت و یک ماه بعد خبر درگذشت او در رسانه ها منتشر شد.
علی اکبر تجویدی- نقاش، پژوهشگر و نگارگر (۱۳۰۵ تهران- ۲۰ خرداد ۱۳۹۶ پاریس)
علیاکبر تجویدی فرزند هادی خان تجویدی بود که در نقاشی از شاگردان طراز اول کمالالملک بود.
https://www.mehrnews.com/news/4255431/
[ بازدید : 213 ] [ امتیاز : 3 ] [ امتیاز شما : ]